.-P-
Bilgi sahibi olmak istediginiz
bitkiyi asagidaki menüden seciniz.
|
| Pancar: (Mangold /
Zuckerrübe / Betterave / Beet / Beta vulgaris) Dogu Akdeniz sâhillerinde yabânî olarak yetisen, ince
köklü, bir veya iki yillik otsu bir bitki. Yapraklari etli, alt kisimlarda
sapli ve büyük, üst kisimlarda ise sapsizdir. Bu bitkiden elde edilmis olan kültür sekilleri sunlardir: Sekerpancari (Beta vulgaris var altissima): Kökleri büyük, etli bir yumrudur. % 12-20 oraninda sakkaroz tasir. Memleketimizde kültürü yapilarak, seker eldesinde kullanilir. (Bkz. Seker) Kirmizi Pancar (Beta vulgaris var. esculenta): Kökleri yuvarlak bir yumru seklindedir. Antosiyan bakimindan zengindir. Sebze olarak kullanilir. Pazi (Beta vulgaris var. Cicla): Yapraklari büyük olan bir sebze bitkisidir. Ayni ispanak gibidir. Sindirimi kolay ve bol vitaminli oldugundan besleyicidir. Yem Pancari (Beta vulgaris var. rapa): Kirmizi pancara benzer. Besin degeri azdir. Daha çok hayvan yemi olarak kullanilir. Türkiye’de yetistigi yerler: Anadolu ve Trakya’da. Kulanildigi yerler: Halk hekimliginde kirmizi pancar kullanilir. Karacigerin düzenli çalismasini saglar. Kansizligi giderir. Seker hastaligi ve vereme karsi korur. Mide ve barsaklari kuvvetlendirir. Sinirleri yatistirir. |
| Papatya: (Kamillen /
Camomille / Camomille / Matricaria chamomilla) Mayis ve agustos aylari arasinda çiçek açan, 20-50 cm
boyunda, güzel kokulu bir yillik otsu bitki. Yol kenari, bos alanlarda
oldukça çok rastlanir. Yapraklari parçali ve tüysüzdür. Çiçekler dallarin
ucunda küçük basçiklar (kapitulum) hâlinde bulunurlar. Basçiklarin orta
kisminda bulunan çiçekler tüp seklinde ve sari renkli hermafrodittir.
Kenarlarda ise 15-20 tâne dil seklinde, beyaz renkli disi çiçekler bulunur. Kullanildigi yerler: Çiçek durumu baslari, çiçek açmadan önce toplanarak gölgede kurutulur. Bilesiminde uçucu yaglar, rezin, aci maddeler ve fenolik bilesikler bulunur. % 1’lik çay hâlinde sabahlari aç karnina bir bardak içilebilir. Idrar çogaltici, istah açici, yatistirici ve gaz söktürücü etkilere sâhiptir. Basur memelerinde agri kesici, tedâvi edici etkiye sâhiptir. Boyar madde olarak da kullanilir. Alman Papatyasi (Anthemis nabilis): Orta Avrupa’da yetisir ve kültürü de yapilir. Disli çiçekleri beyazimsi renklidir. Memleketimizde 50 kadar Anthemis türü bulunmakta ve Izmir papatyasi, yabânî papatya, beyaz papatya gibi isimlerle bilinmektedir. Papatya yagi: Spazm giderir. Agrilari dindirir. Mikroplari öldürür. Sinirleri yatistirir. |
| Patates: (Solanum tuberosum
/ Kartoffel / Pomme de terre / Potato) Boyu
60-80 cm’ye varan, beyazimsi-pembemsi çiçekler açan, yumrulari hâriç zehirli
otsu bitkiler. Bitkinin toprak altinda kalan yumrulari “patates” olarak
bilinir. Bu yumrular nisasta bakimindan zengin oldugundan önemli bir besin
maddesidir. Bitkinin toprak üstü kisimlarinda zehirli alkoloitler bulunmasina
karsilik yumrulari zehirli degildir. Ancak çimlenmis patateslerde de bu
alkoloitler tesekkül ettiginden zehirlenmelere sebebiyet vermektedir. Zehirlenme
belirtileri sindirim sistemi bozukluklari, bol terleme ve halsizlikle kendini
gösterir. Patates yumrularinda bulunan nisasta tâneleri yumurta veya armut
seklinde olup, 70-100 mikron büyüklügünde tânelerden ibârettir. Patates, dis
kabuk rengine göre sari ile kirmizi, etine göre beyaz ve sari olarak ayrilir.
Sari patates makbuldür. Memleketimizde Adapazari’nin patatesi meshurdur.
Bunun yaninda Nigde, Kayseri ve Ege bölgesinde çok yetistirilmektedir. Kullanildigi yerler: Patateste nisastadan baska belli bir oranda protein de vardir. Nisasra % 20, protein % 2, besin degeri 95 kaloridir. Seker hatalarina faydalidir. Susuzlugu giderir. Mide ve onikiparmak barsagi ülserinde yararlidir. Karaciger sisligini giderir. Barsak solucanlarinin düsürülmesine yardimci olur. Damar sertliginde faydalidir. Sert bir sey yutuldugu zaman yabanci maddenin vücuda zarar vermeden çikartilmasini saglar. Basur memesi, yanik ve çibanlarin agrilarini geçirir. |
| Patlican:
(Aubergine
/ Aubergine / Aubergine / Eggplant / Solanum melongena) Sebze olarak yenilen, mor renkli,
uzunca silindirik veya yuvarlak bir yaz sebzesidir. Vatani tropik Hindistan’dir.
Sicak memleketlerde yetistirilir. Orta ve kuzey Avrupa’da çok az taninmis
olmasina ragmen, memleketimizde yazin çok yaygin yenen bir sebzedir.
Patlicanin uzunca olanlarina daha çok kemer patlicani, yuvarlak olanina
tophâne veya bostan patlicani adi verilir. Patlicanin az çekirdekli veya
çekirdeksiz ve eti yumusak olani makbuldür. Çesitli yemekler ve tursusu
yapilir. Özellikle zeytinyagli yapilarak yenmesi tevsiye edilmektedir. Kullanildigi yerler: Kansizligi giderir. Karaciger ve pankreasin düzenli çalismasini saglar. Kilo vermeye yardimci olur. Böbrek yanmalari ve agrilarini keser. Sinirleri yatistirir. Kalp çarpintilarini giderir. Cilt hastaliklari, seker, mide, barsak ve karaciger hastaliklari asiri derecede olanlar yememelidir. |
| Pazi: (Gartenampfer / Patience / Patience / Rumex
patientia / Labada /
Kuzukulagi)
Haziran-eylül aylari arasinda, yesilimtrak renkli küçük çiçekler açan, 50
cm-1,5 m boylarinda çok yillik otsu bir bitkidir. Daha çok çayirlik yerlerde,
harâbelerde, yol kenarlarinda, meskûn daglik bölgelerde yayilis gösterirler.
Gövdeleri dik, silindirik kirmizimsi, kökler kalin ve sarimsi renklidir.
Yapraklari büyük, sapli ve sapin tabani oluk gibi çukurlasmistir. Çiçekler,
gövdenin ucunda toplanmislardir. Çiçek organlari 6 parçalidir. Meyveleri
kanatlidir. Kullanildigi yerler: Bitkinin kökleri ve saplari kullanilir. Kökler temizlenip, kalin dilimlere bölünür ve kurutularak saklanir. Labada köklerinde nisasta, seker, yag ve reçine vardir. AyricaC vitamini ihtiva eder. Hâricen, bazi deri hastaliklarina karsi, haslama olarak kullanilir. Çayi da istah açici, kuvvet verici ve müshil olarak kullanilabilir. Körpe yapraklari da yiyecek olarak kullanilir. Bu bitkinin Anadolu’da bulunan diger türleri labada, kuzukulagi gibi çesitli isimler altinda bilinir ve istifade edilir. |
| Pelin otu: (Wermut / Absinthe
/ Wormwood / Artemisia absinthium) Temmuz-agustos
aylari arasinda sari renkli çiçekler açan, 40-100 cm boylarinda, az çok
tüylü, kokulu, çok yillik otsu bir bitkidir. Daha çok kayalik ve kurak
yerlerde yetisir. Yapraklari parçali, grimsi beyaz renklidir. Basçiklar
küçük, küre seklinde olup salkim hâlinde toplanmislardir. Basçiklarin
kenarlarinda dil seklinde disi çiçekler, ortada ise tüp seklinde hermafrodit
çiçekler bulunur. Türkiye’de yetistigi yerler: Kuzey, Iç ve Güney Anadolu. Kullanildigi yerler: Çiçekli dallari çiçeklerin açilmasi esnâsinda toplanarak gölgede kurutulur. Uçucu yag ve aci maddeler tasir. Istah açici, kuvvet verici, idrar arttirici, ates düsürücü ve kurt düsürücü etkileri vardir. Yüksek dozlarda zehirlenmeler yapar. Toz olarak günde (% 1-3’lük) 2-3 bardak içilebilir. |
| Pirasa: (Porree / Poireau /
Leek / Allium porrum)
Kök ve gövdesi toprak altinda bulunan, sarmisaga benzeyen bir kis sebzesidir.
Yapraklari serit seklinde ve uzun olup, toprak üstünde gelisir. Çiçekler bir
sapin tepesinde bulunur. Bitkinin sebze olarak kullanilan kismi, gövdesi ve
boru seklindeki yapraklaridir. Pirasanin bilinen ve kullanilan birkaç çesidi
vardir. Yöreye göre de isim alirlar. En iyi pirasa olarak uzun ve beyaz
yaprakli olan kamis pirasasi, Istanbul’da Kartal pirasasi adiyla bilinir.
Bursa havalisinde de Inegöl pirasasi olarak taninir. Her yerde yaygin olarak
yetisen kara pirasanin boyu daha kisa ve yapraklari yesildir. Kullanildigi yerler: Sebze olarak yemegi yapilir. Besin degeri sogana göre azdir. Surubu gögsü yumusatir, öksürügü keser. Mide rahatsizliklarini iyi gelir. Üremi ve idrar tutuklugunda faydalidir. Sinirleri kuvvetlendirir. Kabizligi giderir. Pirasa suyu, yüzdek isivilce ve lekelere faydalidir. Ari sokmasinda da kullanilir. |
| Portakal: (Apfelsine / Orange
/ Apfelsinenbaum / Orangenbaum / Orangem) Turunçgillerden bir meyve. Akdeniz
çevresinde ve sicaklik ortalamasi 23° ilâ -3°C arasinda olan yerlerde yetisen
agaçlardir. Bu agaçlarin meyveleri portakal adini alir. Portakal meyveleri
tam yuvarlak veya yumurta seklindedir. Kabuklari sarimsi turuncu renkte, hos
kokulu ve suyu mayhos tatlidir. Portakal agaci genellikle 2-3 m boyundadir.
Verdigi meyve de 500-600 civârindadir. Yapraklari sert ve düz kenarlidir.
Kökleri derine iner. Portakal çiçekleri beyaz, bes çanak ve taç yaprakli olup
hos kokuludur. Meyvelerin kabugunun hemen altinda beyazimsi ve acimsi
lezzette albedo kismi bulunur. Meyveleri sarimsi-kirmizi renkli çok gözlü ve
gözleri etli tüylerle doludur. Meyve kabugu derimsi olup çok sayida salgi
cepleri tasirlar. Portakalin çekirdekli ve çekirdeksiz çesitleri vardir. Çekirdeksiz cins olan Finike, Mersin ve Hatay’da yetisen “yafa portakali” kalin kabuklu ve uzunca meyvelidir. Kabuklarindan reçel yapilir. Dörtyol portakali ise çekirdeklidir. Ince kabuklu ve suludur. Washington meshur olup çekirdeksizdir. Türkiye’de yetistigi yerler: Güney Anadolu ve Dogu Karadeniz (Rize çevresi). Kullanildigi yerler: Kabuklarindan portakal esansi elde edilir. Bundan dolayi kabuk, çiçek ve yapraklarindan parfümeride koku ve lezzet vermekte kullanilan uçucu yaglar elde edilir. Organik asitler, sekerler ve C vitamini yönünden zengindir. Ayrica ilâçlarin terkibine de girerler. Portakal çiçeklerinin kaynatilmasindan elde edilen su, spazm giderir. Portakal kabuklarindan yapilan surup ise mide hastaliklarinda kullanilir. Sogukalginligi, grip ve nezlede faydalidir. Atesi düsürür. Seker hastalarina faydalidir. Cildi güzellestirir. |
No comments:
Post a Comment